2. yaşa adım adım…

Önceden bebeğiniz nasıl diyenlere, iyi n’apsın, günden güne büyüyor diyerek cevap veriyorduk. Bir günün önceki günden çok da farklı olmadığı zamanlardı bunlar. Ama artık bir şeyler değişiyor. Bir çok kaynakta 2. yaş sendromu olarak da geçen, yaşanması gereken bir sürecin eşiğindeyiz.

Benim tatlı kızım, emekleme dönemindeyken bile, yerde gördüğü bir çok şeyi, egh-egh diyerek gösteriyordu. Şimdi ise yerde bulduğu bir kağıt parçasını kaşla göz arasında ağzına atıp çiğnemeye başlıyor. Sürekli arkasında önünde dolanıp, yaptığı her hareketi izlememize rağmen yine de bir boşluğumuzu yakalıyor. Bazen bakıyor ki, kurtuluş yok bizden, uzaklaşıveriyor hemen ve gözümüzün içine baka baka yapıyor artık ne yapacaksa…

Daha yeni başlıyoruz. Önümüzdeki günlerde Beren’in bu süreçte neler yapacağını göreceğiz. Muhtemelen ayak diremeler başlayacak, yapma etme dememiz bir anlam ifade etmeyecek. Aşağıda bununla ilgili bazı tavsiyeler var.

1) O dirense de siz onunla inatlaşmayın. Siz yetişkinsiz o çocuk, siz ondan daha güçlüsünüz unutmayın.

2) Bu davranış biçiminin; yaşının ve gelişiminin bir özelliği olduğunu hatırlayın.

3) Yapmasını istemediğiniz bir davranışı var ise; kızma, engelleme,bağırma, cezalandırma gibi davranışlar göstermeyin. Bu davranışlar onun gün içerisinde size daha uyumsuz olması sonucunu yaratır.

4) Yapmasını istemediğiniz davranışla ilgili çok fazla açıklamalar yapmayın. Sizi anlamasını ve bir daha yapmamasını beklemeyin. Bu oto kontrolü kullanabilecek kadar henüz büyümedi. Birçok anne “Anlatıyorum, açıklıyorum, güzel güzel konuşuyorum ama hala yapmaya devam ediyor.” İfadelerinde bulunuyor. Bu güzel anlatımlarınıza daha büyük yaşlarda daha olumlu tepkiler verebilecektir.

5) Yapılmasını istemediğiniz bir davranış gösterdiğinde oyunla ilgisini başka bir yöne çekin. Bu yaş döneminin dikkat süresi çok kısa olduğundan eğer yaratıcı olabilirseniz dikkatini inatlaştığı olaydan hemen dağıtmayı başarabilirsiniz.

Örneğin: yemeğini yememek için size direniyorsa bir portakal ya da elmayı komik bir kukla haline getirerek – sevimli bir ismi de olsun–bu kuklaya yemeği yedirmek ya da göbeğine bir isim takarak onu konuşturmak . Oyunları kullanarak çocuğunuza istediğiniz birçok davranışı yaptırabilirsiniz. Bu oyunları yaratırken olaylara çocuk gözüyle bakmayı deneyin. Direnme devam ederse başka bir oyuna geçin.

6) Oyunlar işe yaramadığında açıklamaları ve ilgiyi kesin. Başka bir işle ilgilenin. Kısa bir süre sonra ağlamasının sonlandığını , sakinleştiğini göreceksiniz.

Çocuğunuzu bu dönemde uyumsuz, iyi yetiştirilmemiş ya da problemli bir çocuk olarak asla tanımlamayın. 3 yaş sonrasında size ve koymuş olduğunuz kurallara uyum sağlayabilecek gelişim düzeyine sahip olacaktır. Çocuğunuz büyürken içinde bulunduğu gelişim dönemini çok iyi tanımalısınız, çünkü bazen normal olan davranışlar anne-babalar tarafından problem olarak değerlendirilebiliyor.

İki yaş Sendromu ile başa çıkmakta zorlanan aile bir uzman desteği alabilir. Aksi halde çocukla iletişim gittikçe bozulur,çocuğun kişilik gelişimi olumsuz etkilenir, yemek-uyku gibi rutinlerde tepkiler artar, yemek yememe, uyku düzeninde bozulma ve sinirlilik görülebilir.

Psikolog Eda Gökduman

Yukarıdaki tavsiyeleri içeren alıntı yaptığım yazının tamamına buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz.