Bayram

Aslında çifte bayram oldu bize. Bayramın ilk günü tesadüfen pazar gününe denk gelmişti. Kızımla bayramın ikinci günü de birlikteydik. Geçen haftalarda olduğu gibi cumartesi akşamından başladık hafta sonumuza. Beren’i aldım annesinden ve o gece yine sarılarak uyuduk. Öncesinde uykunun getirdiği bazı alışılmadık davranışları vardı. Öyle sandım…

Her zaman yatmadan önce güzelce giydiğimiz pijamaları giyemedik bu sefer. “Ben bunu giymek istemiyorum. Şunu giymek istiyorum.” – belli belirsiz işaret ettiği bir kıyafetini göstererek – “Tamam kızım onu giymek istediysen, giy… Yok. Onu da giymek istemiyorum. “Peki, ne giymek istiyosun?” – düşünme süreci (gibi) – sessizlik – Yani o akşam biraz zor yattık. Uyku gözlerimizden akıyor, kapanıyor göz kapakları, önümüzü görmekte zorlanıyoruz. O hâldeyiz… Sabah uyandığımızda yataktaydık. Uyumuşuz. 🙂 Günün sözü: “istemiyoruuuum!”

Cumartesi akşamı Antalya magazin dergilerinden birinde SheMall AVM’nin fotoğrafını gördü. “Biz buraya gitmiştiiik”. dedi heyecanlanla. Dergileri kesiyordu. Makasla.

Beren geçen iki hafta önce, oturma odasında kâğıtlarını keserken, o gün aldığımız tavşanlı makasını göstererek;

– Ben bu ‘kırt kırt’ kesen makasla kesmek istemiyorum.” (Renkli fotoğrafları magazin dergilerinden keserek çıkartırken çıkan ses bu.)

– Ama tatlım sen o makası hem tek kalmış hem de pembe olduğu için almak istemiştin?

– Ben o tavşanlı makasın ‘kırt kırt’ kesmeyeceğini düşünmüştüm. Ondan aldım onu. (Omuz silkeleyerek.)

Kâğıt kesiyoruz, “Baba burda çok ilginç şeyler var… Kâğıt kesmeye devam.

Sabah televizyon açtık kahvaltıda. Belki “komikler” de çıkar dedi Beren. Duydum ama üzerinde durmadım. Nedir diye sormadım. Biliyorum ki bilmediğim çok şey var. Çizgi filmlerinden biridir diye düşündüm en başta. Sonradan anladım ve bunu not etmeliyim dedim. 🙂 Akşam babaanne ve dede ile oturma odasında “Yetenek Sizsiniz” yarışmasını izlerken, şarkı söyleyen yarışmacılara böyle demiş… Komikler.

Bayram sabahına uyandık bebeğimle birlikte. İlk günü her zamanki bayram telaşı içinde geçti. İkinci gün büyük babaanneye bayram ziyaretine gittik. Orada dayıyı, Umut abisini de gördük. Bir süre sonra Serdal teyze,  Sezgi hala, Mehmet amca ve Özgecan ablası, Suat dedesi de geldiler ve Beren herkesi bir arada gördüğü için çok sevindi. Uzun zamandır görüşmemişlerdi çünkü. Teyzesi, halası görür görmez Beren’i, hepsinin gözlerindeki kıvılcımı gördüm. Sonra yanakta kocaman bir ruj izi… Herkes mutlu herkes huzurluydu bu bayram da…