Beren için her hafta sonu değişik fikirler bulmaya çalışmayı, bunun için düşünmeyi seviyorum. Kızımla geçirdiğimiz saatlerin verimli olmasının yanında eğlenceli
Beren için her hafta sonu değişik fikirler bulmaya çalışmayı, bunun için düşünmeyi seviyorum. Kızımla geçirdiğimiz saatlerin verimli olmasının yanında eğlenceli de olmasını istiyorum.
Bu hafta Göynük’teki Dinopark’taydık. Geçen seneden beri gideceğiz gitmesine de, bir ara kapandığını duyduk, sonra araya yaz dönemi girdi. Sıcakta orada olmayı pek istemezdik tabi. Deniz kenarında serinlemek varken.
Berenle arabada konuşurken e-bebek’ti yine konumuz. Bir ara, “Baba, sen hep bana e-bebek’e gideceğimizi söylüyosun ama hiç götürmüyosun?” şeklinde bir soruyla kalakaldım. “Ne desem de anlatsam kuzuya şimdi asıl konuyu?” (Sonuçta o da bir kız, format aynı.) Baba, onun için en iyisi olacağını düşündüğü -ve öncelikli olan- her şeyi yapmaya çalışır. Kızı bundan haberdardır aslında ama işte… Neyse.
Baba bütün yaz boyu, nasıl olsa e-bebek elimizin altında diye, denizde, havuzda, yazlıkta, yaylada vakit geçirsin kızı düşüncesiyle hareket etti. Artık havalar soğuyor. Kapalı alanlara doluşma vakti ve tabii ki e-bebek’in…
…ama ondan önce gidilmesi gereken bir yer vardı, dinozorların hareketli ve sesli maketlerinin bulunduğu bir yer. Bize babaanne ve dede de eşlik etti. İçeriye girdik, orman içinde toprak zeminde kurulu, içerisinde çeşitli aktiviteler için bölümleri de bulunan bir park. İlk anda bize bile gerçekmiş gibi gelen dinolar Beren için farklı bir deneyimdi. Yanlarına yaklaşmakta bir süre beklemeyi tercih etti minik kuşum. El ele tutuşarak yaklaştık dinolara ve hareketlerini yakından izledik. Bir hareket dedektörü ile yaklaşıldığı anda hareket etmesi sağlanmış ve aynı zamanda büyük bir gürleme ile çıkardıkları sesler de inandırıcı olmuş gerçekten. Birinci turdan sonra yaklaştığımız dinolara dokunmaya başladık. Yumuşak bir doku ve gerçekçi. Beren’in endişeleri yavaş yavaş kaybolmaya başlarken, dinolarla dalga geçmeye bile başladık. Dişlerini tutup, dillerini çekerken Beren daha da rahatladı. Birkaç şaplak da atmayı ihmal etmedik bazılarına. 🙂
Dönüşte bir akşam yemeğinden sonra hava karardı ve bize veda zamanının geldiğini hatırlattı.
Can kızımızla Dinopark çok eğlenceliydi. O ilk dokunuşlar ve sonraki dokunuşlar arası fark ve mutluluk iyi ki gittik ve o anı yaşadık. Anılarda güzel bir pazar oldu. Teşekkürler babası.