İşte bu!

Geçtiğimiz pazar günü Küçücüğüm’le buluştuk yeniden. Kahvaltıya her zamanki gibi babaanneye gittik. Masanın etrafına oturduk hepimiz ve dörtlüyü tamamladık. Beren

Geçtiğimiz pazar günü Küçücüğüm’le buluştuk yeniden. Kahvaltıya her zamanki gibi babaanneye gittik. Masanın etrafına oturduk hepimiz ve dörtlüyü tamamladık. Beren bu duruma, “çiçek olduk” diyor. Birimiz masadan kalktığında, çiçeği bozmayın diye sesleniyor arkamızdan…

Yavrukuş artık büyüdü de, bizimle oturmuş kahvaltı ediyor. Herkesin ayrı tabağında, domatesi, salatalığı, cevizi, yumurtası, peyniri, zeytini ile birlikte baba-kızın bir de özel olarak ballı ılık sütü var. Ben de bir yandan Beren’i izlerken, bir yandan da kendim atıştırıyorum. Kuzumla birbirimizin gözünün içine bakarak, eğlenerek kahvaltımızı yapıyoruz . Bir peynir, bir zeytin derken biraz da kendi elimle yedirdim. Epeyce karnı doyduktan sonra, peynirlerden birini verdim yine, istemedi. Ardından bir zeytin uzattım, ona da hayır dedi. Sonra salatalık uzattım küçük bir parça, “işte bu!” dedi kuzucan. Meğer  istediği oymuş… O sevimli hâliyle yaptığı bu davranışa hep birlikte güldük.

Antalya’nın bulutlu havaları da hep pazar günlerine mi denk gelir? Yine böyle bir günde evde mi kapanıp kalacağız diye düşünürken, aklıma Karnaval Park geldi. Beren’e söylediğimde park olarak hep açık alanlardaki salıncakları ve kaydırakları bildiğinden, açıklamamı yaptım. İçeriye adımımızı attığımız anda Beren galoşları gördü. Herkesin ayağında olduğunu farketti. “Ben de bunlardan giyeceğim tatlım” dedim. Bana bir tanesini uzattı ve giydim. Sonra kuşum “bunlar bana büyük, ben büyüyünce giyerim bunları” dedi. Jetonlarımızı aldık, içeriye girdik ve eğlence başladı. En çok “arı”yı sevdi. İlginç gelen bir başka şey de dokunmatik boyamaydı. Onunla da çok eğlendik. (bkz. Videolar)

Beren’e annesinin ve babasının neden bir arada olmadığını anlatmak için uzunca bir süre geçmişti ama daha fazla beklememek için pazar günü anne ve baba olarak Beren’le konuşmaya karar verdik. Konuştuk anlattık. Beren de çok iyi anladı. Akşam yemeğini yedirdikten sonra ve alışveriş merkezinde birkaç dükkanı birlikte gezdikten sonra, pazar günümüzün sonuna geldik. Kuzucanla bir sonraki hafta görüşmek üzere ayrıldık…

İşte bu!” hakkında 2 yorum

  1. Ben ayakta boyayabiliiiiimiiim babacıııım:) yerim seni minik tavşanım benim seni çok seviyorum halacım…

  2. Berenimiz, kuzumuz bir tanemizin babasıyla eğlenirken gözlerindeki o mutluluk anlatılamaz… O anı yaşamak gerekir.

Yorumlara kapatıldı.