2010 yılını uğurlayıp, yeni yılın gelişini kutlamak üzere hazırlanırken babaanne ve dede bir sürpriz yaptılar. 31 Aralık günü bize geldiler.
2010 yılını uğurlayıp, yeni yılın gelişini kutlamak üzere hazırlanırken babaanne ve dede bir sürpriz yaptılar. 31 Aralık günü bize geldiler. Biricik torunları Beren’in yeni yılını kutlamak ve hediyesini teslim etmek için sabırsızlanıyorlardı.
Beren’in hafta içi okula gitmediği salı ve perşembe günleri, babaannesi ve dedesi için bir bayram havasında geçiyordu. Fırsat buldukça teyzesi de gruba katılıyordu. Birlikte havuz başı ve bahçe turları, saklambaç, kovalamaca gibi oyunları oynuyorlardı. Beren yine bu günlerden birinde evde sohbet esnasında, “bana gitar alır mısın?” diye bir soru yöneltmiş dedesine. Kızımı biliyorum ki, eğer gerçekten istiyorsa, ısrarla söylüyor. “Çocuktur geçer” yapısı yok. Bu nedenle söylediği her şey çok önemli.
Babaaannesi ve teyzesi, gitar almak üzere gezmedik oyuncakçı bırakmamışlar. Uzun pazar araştırmasından sonra, Selekler Çarşısı’ndan profesyonel müzik aletleri satan bir dükkandan satın almışlar. Gerçek bir müzik enstrümanı ve adı da “ukulele”. Şekil itibariyle küçük bir gitar. Beren mor rengi çok sevdiği için de, morunu almışlar.
O akşam geldiklerinde, hem Beren’in yeni yıl hediyesini verdiler hem de küçük bir konsere şahit oldular. Fotoğrafta görüldüğü gibi, yavru kuşumun parmakları da tam gitar çalmaya uygun pozisyonda (:
Şu güzelliğe bir bakın! Maşallah yavrukuşum sen bir tanesin.